صفحه مریم سنجابی در فیس بوک
پست های پرطرفدار
-
من و تو و دوستانمون و همه انسان ها در این قطار شتابان با هم مسیر زندگی را طی میکنیم روزهای بهاری می اید و از پس آن تابستان گرم و پاییزهای...
-
می خواهم بگویم فرصت های زندگی و انتخاب های حساس خودتون رو براحتی از دست ندهید و براحتی اسیر رویاهای سراب گونه از هر نوعی که فکرش را میک...
-
این طرح ها رو یکی از دوستان برای من در فیس بوک ارسال کردند . حتما نظرتون رو در موردش بگید . در بخش قبلی به زمینه سازی برای عملیات فروغ ...
-
و اگر ذره ای شرافت برایت باقی مانده است... این نوشته ها را برای جهانیان و انتشار گسترده نمی خواهم، می دانم که بدستت خواهد رسید و خواهی...
-
فردی مذهبی با عقایدی که سخت علاقه به حس نوعدوستی داشتم حتی تحمل دیدن اشک یک بچه هم را نداشتم هر وقت بازار می رفتم یادمه با اینکه خودم هم ...
آرشیو
درباره من
- Unknown
برچسبها
- خاطرات مریم سنجابی (5)
- فرقه رجوی (5)
- مریم سنجابی (5)
- سازمان مجاهدین خلق (3)
- فروغ جاویدان (3)
- عراق (2)
- مریم (2)
- اشرف (1)
- انقلاب ایدئولوژیک (1)
- ترکیه (1)
- جنگ (1)
- جوانی (1)
- خاطرات (1)
- رها شده (1)
- سازمان مجاهدین (1)
- مرصاد (1)
وبلاگ شخصی مریم سنجابی. با پشتیبانی Blogger.
۱۳۹۰ بهمن ۱۸, سهشنبه
آنچه روشن و عیان بود اینکه فرقه رجوی به این سادگی تن به جابجایی نخواهد داد و از صلیب سرخ گرفته تا کمیسیاریای عالی پناهندگان و... دولت عراق و... همه را به بازی خواهد گرفت.
دولت عراق برای آماده سازی کمپ جدید حدود یک ماه تلاش کرد و بر این اساس دفتر اطلاعات عمومی يونامی که سه شنبه شب اطلاعيه ای در بارۀ آمادگی ليبرتی برای انتقال ساکنان کمپ اشرف صادر کرد، اعلام نمود:
«کميسياريای عالی پناهندگان سازمان ملل و دفتر حقوق بشر يونامی اکنون اين موضوع را که ساختار و امکانات کمپ ليبرتی طبق استانداردهای انسانی بين المللی تصريح شده در يادداشت تفاهم است، مورد تأييد قرار داده اند».
اما چه کسی برایش استاندارد ارزشی ندارد؟ چه کسی برایش به بازی گرفتن جان و زندگی انسان ها مهم نیست؟ و چه کسی بیش از همه دوست دارد تمامی مقامات رسمی و غیر رسمی، دولت های دست اندرکار، خانواده های نگران، سازمان های حقوق بشری و بین المللی و... همه را به بازی گرفته و به ساز خودش به رقص درآورد؟ همانا تنها سران بی ارادۀ فرقه و سرکرده فاسد آنان می باشد که همچنان پس از 8 سال سواستفاده از جان و زندگی افرادی که در کمپ تحت تسلط خویش در آورده اند، از آخرین فرصت هم که پیش آمده، همچنان با حقه بازی تمام، تنها و تنها برای مطامع خویش می خواهند -بطور مشمئز کننده ای- سوء استفاده کنند. سوء استفاده برای هرچه بیشتر مطرح شدن... برای برنامه های تبلیغاتی دیوانه وار... برای بازی دادن... برای کش دادن ماجرا... و برای خسته کردن طرفین دست اندرکار... تا بلکه چند صباحی بیشتر به حکومت و قدرت ننگین و پوشالی خود ادامه داده و همه چیز را بدون سرانجام در زمین و هوا نگه دارند.
و چه بهتر از این فرصت که تا می توانند سنگ انداری نموده و موضوع را به درازا بکشانند و در این مسیر نیز باز هم راه مسالمت آمیز را به بهانه های استاندارد شدن و غیر استاندارد بودن و اموال منقول و غیر منقول... و هر بهانۀ خودساختۀ دیگر به گل بنشانند. چه باک! آنان باز هم تعدادی آدم بی گناه برای به کشتن دادن و های وهوی کردن دارند... و باز هم زبان دراز و انبوه محورهای بی معنا و بی مسما و پرت و پلا دارند که به اسم حقوق بشر علم کنند.
و هیچگاه پاسخ نخواهند داد به اینکه: «زندانی کردن افراد در کمپ بدون دسترسی به تلفن و اینترنت، و بدون ارتباط با دنیای خارج و خانواده و دوستان، و تفتیش عقاید قرون وسطایی اعضای اسیر شده... و محروم کردن آنان از زندگی طبیعی...» جزء کدام استاندارد حقوق بشری و انسانیست؟
و در این بین آنچه که مهم نیست همانا زندگی، سرنوشت و جان ساکنان بیگناه کمپ و درد رنج خانواده های آنها و حل و فصل انسانی مسئلۀ کمپ اشرف است.
در حال حاضر و بعد از سنگ اندازی آشکار سران مجاهدین جلوی پای ارگانهای بین المللی و حقوق بشری، بر همگان روشن می شود که چه کسی از ابتدا قصد نداشت این راه با مسالمت به جلو برود و عمد داشت کار به خشونت و خونریزی کشیده شود و دهها تن کشته و صدها تن مجروح شوند تا در این فضای خونین بتوانند احساسات و عواطف انسانی مردمان جهان را برانگیزانند و راه را برای بقای این اسارتگاه برای مدت طولانی تر باز نمایند.
امروز بر عهدۀ هموطنان عزیز است که با شناخت هرچه بهتر این فرقۀ خونریز، فشارهای خود را بر سران مجاهدین افزوده کنند و اجازه ندهند این افراد همچنان به بازیهای حقوقی و سیاسی خود ادامه داده و سنگ راه اقدامات قانونی ارگانهای حقوق بشری شوند. باید تا جایی که امکان دارد سازمانها و انجمنهای حقوق بشری را به این نکته آگاه نمود که نمایندگان واقعی کمپ اشرف سران مجاهدین نیستند و باید آنان را وادار نمود که اجازه دهند تک تک افراد خود مستقیماً و بدون واسطه با مسئولین و نمایندگان ارگانهای ذیربط تماس داشته باشند و اخبار واقعی درون کمپ را به اطلاع آنان برسانند.
دولتمردان کشورهای اروپایی و آمریکایی هم باید هرچه بیشتر مراقب این شارلاتان بازیهای سیاسی باشند و نگذارند که رهبران مجاهدین بیش از این آنان را با صرف هزینه های نجومی و با دوز و کلک و انواع ترفندهای شناخته شده به بازی بگیرند.
مریم سنجابی
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
0 نظرات:
ارسال یک نظر
پیام هایی که حاوی عبارات رکیک باشد نمایش داده نخواهد شد