صفحه مریم سنجابی در فیس بوک
پست های پرطرفدار
-
من و تو و دوستانمون و همه انسان ها در این قطار شتابان با هم مسیر زندگی را طی میکنیم روزهای بهاری می اید و از پس آن تابستان گرم و پاییزهای...
-
می خواهم بگویم فرصت های زندگی و انتخاب های حساس خودتون رو براحتی از دست ندهید و براحتی اسیر رویاهای سراب گونه از هر نوعی که فکرش را میک...
-
این طرح ها رو یکی از دوستان برای من در فیس بوک ارسال کردند . حتما نظرتون رو در موردش بگید . در بخش قبلی به زمینه سازی برای عملیات فروغ ...
-
و اگر ذره ای شرافت برایت باقی مانده است... این نوشته ها را برای جهانیان و انتشار گسترده نمی خواهم، می دانم که بدستت خواهد رسید و خواهی...
-
فردی مذهبی با عقایدی که سخت علاقه به حس نوعدوستی داشتم حتی تحمل دیدن اشک یک بچه هم را نداشتم هر وقت بازار می رفتم یادمه با اینکه خودم هم ...
درباره من
- Unknown
برچسبها
- خاطرات مریم سنجابی (5)
- فرقه رجوی (5)
- مریم سنجابی (5)
- سازمان مجاهدین خلق (3)
- فروغ جاویدان (3)
- عراق (2)
- مریم (2)
- اشرف (1)
- انقلاب ایدئولوژیک (1)
- ترکیه (1)
- جنگ (1)
- جوانی (1)
- خاطرات (1)
- رها شده (1)
- سازمان مجاهدین (1)
- مرصاد (1)
وبلاگ شخصی مریم سنجابی. با پشتیبانی Blogger.
۱۳۹۰ آبان ۵, پنجشنبه
در خبری از سایت به اصطلاح مجاهدِ فرقه رجوی خواندم که نوشته بود: «اپوزیسیون ایران خواستار استقرار تیم ملل متحد در کمپ اشرف می شود و به آمریکا برای تضمین امنیت تیم سازمان ملل فراخوان می دهد».
در حالیکه دولت عراق برای تعطیلی اشرف تا سه ماه دیگر رسما اعلام نموده و بر این خواسته تاکید دارد، راستی این چه بازی است که سران تشکیلات فرقه طبق دستور رجوی دست از آن برنمی دارند؟ و چرا به خود نمی آیند؟ چرا اینقدر زور و حرف بی منطق در یک کشورخارجی؟ 8 سال است دولت عراق اعلام کرده که نمی خواهد سازمان مجاهدین در آن کشور بماند، این فرقه نه تنها تاکنون به هیچ گونه رفرمی در روابط ومناسباتش دست نزده بلکه همچنان خواستار جنگ و خونریزی است و پیوسته اعلام می کند که ما مقاومت خواهیم کرد و در اشرف باقی خواهیم ماند!
قسمتی دیگر از متن را بنگرید نوشته شده: «در کنفرانسی که توسط کمیته سوئیسی دفاع از اشرف در ژنو برگزار شد، تضمین حفاظت و نیازهای عاجل یک کمپ پناهندگی در ۶۰ مایلی شمال شرقی بغداد در دستور کار داشت».
چه نیاز عاجلی؟ آیا شما می دانید چند سال است مسئولین این سازمان با اطلاعیه های مسخره و تکراری مستمر دم از این می زنند که اشرف در محاصره است و آب غذا و سوخت ندارد... و این چنین مظلوم نمایی می کند؟
در حالیکه آنها که در خارج اشرف هستند خبرندارند: اولاً که در اشرف آنقدر سوخت وجود دارد که ذخیره تا 8 سال دیگر آن تامین است، ثانیاً آنقدر مواد و پوشاک وجود دارد که ذخیره تا چند سال آینده آن نیز کافی است، و در حالیکه مسئولین سازمان در بهترین شرایط و امکانات صنفی بسر می برند، بقیه اعضای بیچاره اشرف را در محدودیت های صنفی و سوخت نگه داشته و حتی آنها را مجبور می کنند مسافت های طولانی پیاده بروند ولی مسئولین سازمان سوار بر خودروهای گرانقیمت به هرکجا که می خواهند تردد می کنند و هر چه نیاز دارند برایشان فراهم است.
راستی با این همه اعلام و خواسته قانونی چرا اینقدر جنگ طلبی و اصرار بر ماندن در اشرف؟
تنها به این دلیل که اشرف جایی است که اعضای آن را می توان در بیخبری مطلق از دنیای بیرون نگه داشت. می توان بر آنها حکم راند و مانع خروجشان از کمپ شد و با بیشرمی تمام اجازه خروج به افراد نداد. و هرکس که نخواهد دیگر در آن تشکیلات بماند و پی به ماهیت دروغین سران فرقه ببرد تنها راهش این است که با عبور از موانع سخت از آن زندان فرار کند.
هم چنین در ادامۀ آن خبر آمده که: «کنفرانس خواستار استقرار تیم ملل متحد در کمپ اشرف شده و به آمریکا برای تضمین امنیت تیم سازمان ملل فراخوان داده است».
این همه اصرار بر بی قانونی و نگه داشتن افراد به اجبار و زور در اشرف برای چند صباحی دیگر حکومت کردن بر جان و مال و زندگی افراد بیگناه!... بی تردید دور نیست روزی که همه حقایق روشن گردد و روسیاهی بر ذغال خواهد ماند.
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
0 نظرات:
ارسال یک نظر
پیام هایی که حاوی عبارات رکیک باشد نمایش داده نخواهد شد